Templin od wielu lat jest popularnym miejscem wycieczek i wakacji dla gości z bliska i daleka. W jednej z największych dzielnic w Niemczech – Uckermark – malownicze miasteczko Templin z zabytkową starówką oraz jeziorem i zalesionym krajobrazem zachwyca turystów i mieszkańców. Tutaj znajdziesz spokojny wypoczynek bez nudy lub aktywny bez stresu. Niedaleko Berlina i okolic szybko zapomina się o gorączkowym życiu codziennym. Spacer po zabytkowej starówce to niezapomniana wycieczka do wcześniejszych wieków. W okresie średniowiecza Templin rozwinął się w zamożne i kwitnące miasto . „Templyn“ – nazwa słowiańska – oznacza coś w rodzaju „miejsca na wzgórzu, usytuowane na wodzie. Templin założony został w XIII wieku przez margrabiów askańskich i właśnie obchodzi 750-lecie swojego istnienia. Nie tylko wojny, oblężenia, pożary, choroby i klęski żywiołowe nękały miasto przez wieki. Niemniej jednak mieszkańcy nigdy nie stracili nadziei, odwagi i miłości do miasta. Po każdym upadku udawało im się udało im się odbudowywać swoje miasto. Pieczołowicie odrestaurowane domy z muru pruskiego i zadbane tereny zielone świadczą o miłości i przywiązaniu mieszkańców do miasta.
Mur z kamienia polnego o długości 1735 metrów i wysokości do siedmiu metrów przetrwał zmienne czasy i z trzema bramami miejskimi, wieżami i 47 Wiekhäuser Templins jest dziś największą budowlą w mieści. Po niszczycielskim pożarze w 1735 roku stare miasto zostało odbudowane . Warte zobaczenia budynki to barokowy ratusz z 1750 roku, Maria-MagdalenenKirche z 1749 roku i najstarszy budynek, St. Georgenkapelle z XIV wieku. Templin jest jednym z członków założycieli grupy roboczej „Miasta z historycznymi centrami miast“ lkraju związkowego Brandenburgia, która postawiła sobie za cel zachowanie i staranną odnowę historycznej tkanki budowlanej. Zdrowotny skarb Templina pochodzi z głębokości 1650 metrów – leczniczej wody NaturThermeTemplin. W 2000 roku Templin otrzymał status uzdrowiska opartego o źródła termalnej solanki . Solanka o temperaturze 57 stopni Celsjusza nadaje się do leczenia i łagodzenia chorób dróg oddechowych, skóry, układu mięśniowo-szkieletowego. Strefa kąpielowa i sauna oraz nowoczesne centrum terapeutyczne i wellness są błogosławieństwem dla ciała i duszy. Templin oferuje wakacje zdrowotne dla wszystkich zmysłów. Zachodnie miasto „ELDORADO TEMPLIN“ zaprasza na wyjątkowy rodziny wypoczynek . Najważniejszymi atrakcjami na „Dzikim Zachodzie“ są niewątpliwie pokazy kaskaderskie na ranczu lub na Main Street. Na powierzchni 70 000 metrów kwadratowych przeniesienie w świat iluzji jest fantastyczną zabawą zarówno dla młodszych jak i starszych.
Na tropie (starych) kamieni
Mury miejskie, bramy i wieże: średniowieczna sceneria Templin jest jest jedną z najlepiej zachowanych w północnych Niemczech. Tak więc spacer po starym mieście jest niezapomnianą wycieczką do dawnych czasów. Miasto Templin – nazwa, która w języku słowiańskim oznacza „miejsce na wzgórzu, które leży nad wodą“ – zostało założone w XIII wieku na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych. W średniowieczu rozwinęło się w zamożny i kwitnący ośrodek , chronione było murem z kamienia polnego – o długości 1735 metrów i wysokości do siedmiu metrów. Mur miejski przetrwał zmieniające się czasy i jest obecnie największą budowlą Templin. Kompletny pierścień z bramami i wieżami oraz z 47 Wiekhäuser. Nawiasem mówiąc, większy mur niż Carcassonne na południu Francji. Dziś jest całkowicie odnowiony i można go cały obejść od wewnętrznej strony. Stare miasto Templin, odbudowane po niszczycielskim pożarze w 1735 roku, jest regularnie jak szachownica: z planem piętra sześćdziesięciu kątów prostych. Na rynku stoi barokowy ratusz z 1750 roku, dwa place dalej kościół miejski Maria Magdalena (1745-1749). Pod ochroną muru stoi najstarszy budynek Templin, Kaplica św. Jerzego z XIVwieku . Zachowały się trzy gotyckie ceglane bramy miejskie: Berliner, Mühlentor i Prenzlauer . Po gruntownym remoncie w 2011 roku w bramie Prenzlauer znajdzie swoją siedzibę Muzeum Miejskie. Akzisehaus, dawny dom urzędnika bramnego, został zbudowany w 1768 roku wraz z Nową Bramą. Templin jest jednym z członków założycieli grupy roboczej „Miasta z historycznymi centrami miast“ kraju związkowego Brandenburgia. Grupa robocza postawiła sobie za cel utrzymanie historycznych centrów miast, zachowanie historycznej tkanki budowlanej, wypełnienie jej nowym życiem i staranne odnowienie. W ramach wydarzeń organizowanych przez grupę roboczą jest akcja pn. „Historyczny Kalendarz Adwentowy“, wówczas co roku w okresie poprzedzającym Boże Narodzenie w Templin drzwi wszystkich zabytkowych budynków są otwarte dla odwiedzających.
Rynek
W XIII w. rynek w Templinie stanowił centrów handlowe położone na skrzyżowaniu ważnych średniowiecznych szlaków handlowym. To tutaj koncentrowało się całe życie miasta. Obecny układ odbudowany został po ostatnim dużym pożarze miasta w 1735 roku. Kwadratowy rynek otoczony jest aleją lip. Na środku placu 18 października 1871 roku posadzono dąb pokoju dla upamiętnienia zwycięstwa nad Francuzami. Pomnik wojenny został otwarty 18 października 1885 roku ku pamięci poległych z kampanii 1864, 1866 i 1870/71. Przeprojektowanie targowiska miało miejsce w latach 1998 – 1999. W ten sposób odtworzono historyczny chodnik, fontannę targową, oświetlenie ratusza i rynku, gabloty, ławki parkowe i wiele innych elementów małej architektury. Templiner marktplatz zawsze był miejscem handlu i festiwali, kiedy odbywały się tu coroczne lub bydlęce targi, dziś ożywiają go cotygodniowe targi i festiwale miejskie.
Zabytkowy ratusz
Stare sklepienia piwniczne wskazują na obecność wcześniejszych ratuszy na tym placu. Kilka pożarów miejskich w średniowieczu często niszczyło ratusz, ostatni w 1735 roku. Według planów Karla Samuela Schmidta i nadwornego architekta Johanna Gottfrieda Kemmetera został przebudowany w latach 1746-1748 i otrzymał obecne oblicze. Rezultatem był trzykondygnacyjny masywny barokowy budynek z wyszukaną gipsową fasadą, czterospadowym dachem i wieżą z pruskim orłem na szczycie. Od 1855 roku był wyłącznie budynkiem administracyjnym. Nalot bombowy z 6 marca 1944 r. zniszczył prawą połowę ratusza. W latach 1963 – 1966 ratusz został odrestaurowany i odzyskał dawną świetność . W latach 1991-1998 ten pojedynczy zabytek został poddany gruntownej rewitalizacji od piwnicy do szczytu wieży. Nie jest już używany jako ratusz , mieszczą się tu Tourismus-Marketing Templin GmbH z informacją turystyczną..
Kościół Marii Magdaleny
Kościół ten jest głównym kościołem wspólnoty ewangelickiej w Templin. Stoi na fundamentach swojego średniowiecznego poprzednika z 1492 roku, a więc na pierwotnym cmentarzysku miasta. W 1735 roku spłonął do podstawy wieży i zakrystii. Odbudowa trwała 14 lat. Król Fryderyk II wymusił przyspieszenie prac remontowych aby kościół mógł być ponownie konsekrowany w 1749 roku.. Wewnątrz kościoła do dziś widoczny jest pierwotnie trójnawowy gotycki budynek halowy. Sklepienie żebrowe zastąpione jest płaskimi belkami stropowymi. Ołtarz, ambona i chrzest wykonane są z piaskowca, chrzcielnica z mosiądzu, a skrzynia ofiarna z żelaza z częściowo złoconymi ornamentami. W 1994 roku poczdamska firma budująca organy SCHUKE zainstalowała organy. Trwające przez cały rok koncerty we wspaniałej akustyce zachwycają gości i mieszkańców.
Kaplica św. Jerzego
W pobliżu Bramy Berlińskiej znajduje się najstarszy budynek w Templinie. Mała kaplica z XIV wieku, zbudowana z cegły w stylu gotyckim, nigdy nie została całkowicie zniszczona. W kaplicy znajduje się wspaniała drewniana rzeźba z XVI wieku przedstawiająca patrona świętego Jerzego na koniu i w pełnej zbroi w walce ze smokiem. Skrzydlate sanktuarium z XV wieku stanowi centrum małego kościoła. Kaplica św. Jerzego zachowała się do dziś, ponieważ została zbudowana w czasach przedreformacyjnych.
Brama Berlińska
Jest to jedna z trzech imponujących bram miejskich Templina. Trzypiętrowy budynek z XIV wieku wyposażony jest w reprezentacyjną fasadę od strony miasta, która jest uważana za jedną z najpiękniejszych tego typu gotyckich budowli z cegły w północnych Niemczech. Świadczy o ówczesnym dobrobycie tutejszej burżuazji.
Brama Młyńska
Najmniejsza brama miejska – Mühlentor – jest najstarszym budynkiem bramowym . Nad przejazdem wznosi się dwukondygnacyjna ceglana wieża. Fryz płytowy z ornamentem palmetowym został zaprojektowany według wzoru kościoła klasztornego w Chorin i zdobi bramę od strony miasta.
Brama Prenzlauer
Tto najmłodsza i najbardziej ukończona ceglana brama Templina. Jest to świetna cecha szczególna, ponieważ oprócz głównej bramy, posiada również bramę frontową i budę. Bramy frontowe stanowiły tarcze przed basztami bramnymi. Z tego do dziś widać defensywność tej bramy. Na południe od kompleksu znajduje się tzw. Waldemarsgang z Waldemarstorem. Swoją nazwę zawdzięczają legendzie o fałszywym Waldemarze. W Bramie Prenzlauer od 1957 mieści się muzeum miejskie. Po remoncie w 2010 roku powstała przestronna sala , w której mieści się Muzeum Historii Miasta. Zwiedzający zapoznają się z lokalną, regionalną i muzealną historią.
Muzeum Historii Miasta
Templin w zabytkowej Bramie Prenzlauer znajduje się stała wystawa o rozwoju Templin i okolic. Już w 1957 roku w kompleksie bramnym zbudowano lokalne muzeum historyczne. W 2010 roku, po gruntownym remoncie, powstało Muzeum Historii Miejskiej Templin. Kolekcja została przearanżowana. W trzech dużych sekcjach wystawa pokazuje „Miasto“, „Życie w mieście i na wsi“ oraz „Kraj“. Eksponaty dotyczące życia miejskiego, krajobrazu wokół Templin, lasu i jezior oraz turystyki przybliżają zwiedzającym historię lokalną, regionalną i muzealną. „Historie miejskie“ opowiadane są w Waldemarsgang. Poznasz tam historie o ludziach, instytucjach i miejscach, które mają ogromne znaczenie dla rozwoju miasta.
Wieża Prochowa
Na początku XV wieku, inny Wieckhaus został przekształcony w dzisiejszą Wieżę Prochową do przechowywania prochu. Wciąż istniejący, ceglany, a więc niepalny stożkowy dach nawiązuje do wysokiego standardu bezpieczeństwa. Podobnie jak Wieża Sowy, również ta wieża była wyposażona w luki.
Wieża Sowy
Aby móc przechowywać proch już w XIV wieku strzelniczy, półokrągły, otwarty Wieckhaus został przekształcony w dzisiejszą Wieżę Sowy. Jego stara nazwa „Hungerturm“ i drzwi na wysokości 6m odnoszą się do jego wykorzystywania jako więzienia miejskiego. Zatrzymanych opuszczano do pozbawionej drzwi i okien części wieży. Aby dotrzeć do więziennego podium, potrzebne były dwa różne klucze. Jeden był własnością strażnika więziennego, drugi gubernatora miasta. Skazany musiał sam zapłacić za więzienie i koszty egzekucji, w tym za wyżywienie. Jeśli przestępca nie miał pieniędzy, miasto musiało zapłacić. Kiedy skarbiec miejski był pusty, zdarzało się, że więzień został “ zagładzony na śmierć.
Jednocześnie służyła jako wieża obserwacyjno-obronna, ponieważ ze względu na długi i silnie zakrzywiony łuk między Bramą Berlińską i Bramą Prenzlauer, teren na południowym wschodzie był trudny do monitorowania.
Lehmanngarten w starym Gimnazjum Joachimthalschen
Joachimsthalsche Gymnasium, założone w Joachimsthal w 1607 roku, zostało w 1636 r. przeniesione do Berlina , a w 1912 r. do Templin w Uckermark . Jednym z jego najważniejszych nauczycieli był Gustav Lehmann, który w tej szkole założył ogród botaniczny.
Ogród zaprojektował w tak wzorowy sposób, że 29 grudnia 1913 roku otrzymał tytuł „Profesora“, szczególne wyróżnienie dla osoby nieakademickiej. Ogród o powierzchni około 2 500 metrów kwadratowych znajduje się bezpośrednio przy wyjeździe z Templin w kierunku Prenzlau. Środek ogrodu tworzył okrągły staw ogrodowy, niecka dla roślin i pergola porośnięta winoroślą. W pobliżu stawu sztucznie powstały dwa niezwykłe kopce ziemi i kamieni. Rosły na nich liczne rodzime gatunki, ale także gatunki flory alpejskiej. W „Templiner Kreiskalender“ z 1928 roku napisał wciąż obowiązkowe wezwanie „Chroń florę ojczyzny!“. Profesor Gustav Lehmann zmarł 7 marca 1928 roku i został pochowany w pobliżu Ogrodu Botanicznego. W duchu założyciela ogród służył Gimnazjum Joachimsthal i innym szkołom w mieście Templin do przeprowadzanie lekcji z przedmiotów przyrodniczych. Rozpoczęte w latach 1988/89 prace nad rekultywacją ogrodu polegające na wylesianiu , wówczas udało się zinwentaryzować 41 gatunków roślin z rodziny storczykowatych pochodzących z Argentyny Australii . Celem jest utworzenie ogrodu dydaktycznego i pokazowego w duchu profesora Lehmanna. Ma on służyć społeczeństwu, a w szczególności szkołom Templińskim. Odtworzony zostanie j staw ogrodowy i tarasy obsadzone rodzimymi gatunkami, w tym roślinami leczniczymi i przyprawowymi, a także kwitnącymi bylinami. Ogród jest wspierany przez rezerwat biosfery Schorfheide-Chorin, basen genowy Gatersleben, park przyrody Uckermark Lakes, Uniwersytet w Poczdamie, miasto Templin i Kurförderverein. Zaprojektowany z chatami z wierzby i innymi naturalnymi materiałami, ogród botaniczny będzie naturalnym placem zabaw, który ma być przyjazny dla rodzin , mieszkańców, wczasowiczów i gości uzdrowiskowych miasta.