na pobyty sanatoryjne zazwyczaj na kilka tygodni. Poza tą formą turystyki sanatoryjnej, gmina charakteryzuje się jeszcze znacznym niewykorzystanym potencjałem rozwojowym.
Przewidziana współpraca strategiczna obu gmin daje szanse na to, aby poprzez wzajemnie wykorzystanie wiedzy specjalistycznej ustanowić nowe akcenty turystyczne, które uzupełnią jakościowo istniejącą ofertę i poprawią konkurencyjność położonych bardziej w głębi regionów. Poprzez merytoryczne jak i przestrzenne rozszerzenie działań marketingowych celem jest wzrost liczby gości transgranicznych w obu lokalizacjach jak i przyciągnięcie nowych grup docelowych.
Przy czym na podstawie ścisłej wymiany doświadczeń oraz poprzez tworzenie wspólnej oferty i wspólne działania marketingowe w Połczynie Zdroju w przyszłości nacisk będzie położony bardziej na pozyskanie prywatnych turystów zainteresowanych zdrowiem i wellness, a w Templinie działania te intensywniej skierowane będą do turystów uzdrowiskowych i polskich gości. Duże znaczenie w ramach wspólnego kreowania profilu turystycznego mają w obu gminach historyczne parki zdrojowe, którym w kontekście przewidzianej poprawy jakości infrastruktury turystycznej przypada funkcja kluczowa. Przy wykorzystaniu miejsc dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wspierane jest też w tym pakiecie uwrażliwianie dzieci i młodzieży na lokalne dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze oraz poznanie perspektyw zawodowych w turystce w Polsce i w Niemczech.
Poprzez wdrożenie zaplanowanych działań roboczych, współpraca pomiędzy dwoma partnerskimi gminami będzie realizowana na różnych poziomach specjalistycznych i organizacyjnych i uzyska jednocześnie nowy poziom jakościowy. Projekt nawiązuje tematycznie zarówno do wcześniejszych działań, finansowanych ze środków UE, na rzecz wzmocnienia turystyki przyrodniczej i aktywnej w regionach Niebałtyckich (Projekt Interreg IV A Pomorskie Krajobrazy Rzeczne) oraz do bieżących działań w ramach partnerstwa miast Templin i Połczyna Zdroju. Poprawa jakości infrastruktury turystycznej w zgodzie z zasadami zachowania i uatrakcyjniania regionalnego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego przyczynia się do wzrostu jakości życia oraz poczucia tożsamości lokalnych mieszkańców.